Monthly Archives: maj 2012

Kiedy na świecie zaczęła się era tworzenia przedmiotów użytku z syntetyków w Polsce w wyniku jego niedostępności znaleziono produkt zastępczy. Mowa jest tu o sklejce. Chociaż nie była ona tak bardzo plastyczna jak np. plastik nasi projektanci potrafili stworzyć z niej funkcjonalne i piękne w formie przedmioty użytku jakim są krzesła.

Według mnie jednym z najciekawszych krzeseł z tamtego okresu jest wykonane ze sklejki krzesło ” Muszelka” Teresy Kruszewskiej. (1956)

W  „Wysokich Obcasach” jest bardzo ciekawy wywiad z projektantką, która wspomina” Chciałam zrobić coś nowatorskiego. Sklejka jest cudownym materiałem, bardzo plastycznym – odkrywaliśmy wtedy jej możliwości. Ład produkował „Muszelkę”, ale na zasadzie „hand made”. Jak 25 sztuk pojechało do Paryża, to już nie wróciło. Francuzi na pniu wszystko kupili, a u nas klienci musieli czekać kilka miesięcy na kolejną niewielką partię krzeseł. Stolarze narzekali, że to wymagający, pracochłonny mebel.

Podczas wystawy 30 kwietnia w galerii Salonu Akademii w Warszawie można było podziwiać prace T. Kruszewskiej.

Tego dnia byłam bardzo podekscytowana, iż będę mogła ocenić krzesło, które wywarło na mnie tak gigantyczne wrażenie pod względem proporcji, formy i kolorystyki. Niestety okazało się, że na wystawie nie ma oryginału, a jedynie replika ” Muszelki”, którą wykonano na tę okazję. Różniło się ono od oryginału pod każdym względem. Proporcje krzesła były zaburzone przez co traciło walory estetyczne.

Teres Kruszewska wiele projektów stworzyła z myślą o dzieciach. Przy tworzeniu przedmiotu brała pod uwagę funkcjonalność, formę jak również temperament przyszłego małego użytkownika. Kierując się tymi cechami stworzyła ona krzesło, które w jednej chwili można przekształcić w stolik i krzesło. (1966)

Kolejnym jej projektem już nie ze sklejki jest krzesło „Tulipan” to znak czasów, w których powrócono do symetrii. Jego forma jest rzeźbiarska, nieco monumentalna, o płynnej, ale regularnej linii. (1973)

Tworzenie w tamtych czasach  nie należało do łatwych, konieczne było składanie wniosków o przydział materiałów, poza tym nie było maszyn, które mogłyby ułatwić proces produkcji. Projektanci na własną rękę szukali materiałów, które później starali się wykorzystać.

Szereg unikalnych mebli w tym również i krzeseł stworzył Jan Kurzątkowski. Dzięki dbałości o szczegóły, eksperymentowaniu z formą możemy podziwiać jedno z ciekawszych krzeseł ze sklejki. Niestety nie zostało ono wprowadzone do masowej produkcji(1950) 

Ciekawostka jest to, że studentką Jana Kurzątkowskiego była Teresa Kruszewska.

Wspomniałam już  o precyzji i kunszcie wykonania, do której nieustannie dążył J. Kurzątkowski.  Jego determinacja twórcza dała owoc w postaci „Krzesła Piórko”z perfekcyjnie wykonanym oparciem. (1936)